Nieistniejący już Nordea Bank Polska udzielał przed laty kredytów waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego. W zdecydowanej większości były to kredyty denominowane, chociaż bank oferował także kredyty indeksowane, które stanowiły jednak marginalną część portfela. W 2014 roku doszło do połączenia banku Nordea z PKO BP z przejęciem całości aktywów frankowych. Od tego momentu następcą prawnym Nordei stał się właśnie bank PKO BP i to przeciwko niemu kierowane są pozwy Frankowiczów w sprawie kredytów pod nazwą Nordea-Habitat. W związku z wysoką wadliwością umów Nordei i zawartymi w nich niedozwolonymi klauzulami, sądy masowo je unieważniają, a bank PKO BP przegrywa 100% spraw.
- Umowy kredytowe Nordea-Habitat są masowo unieważniane przez sądy. Według nieoficjalnych statystyk prowadzonych przez stowarzyszenia Frankowiczów w 2021 roku zapadły 133 korzystne dla Frankowiczów wyroki nieprawomocne oraz 17 prawomocnych w sprawie umów frankowych Nordei. Następca prawny, bank PKO BP nie wygrał w minionym roku ani jednej sprawy dotyczącej kredytów przejętego banku Nordea, kredytobiorcy uzyskali zatem 100% korzystnych rozstrzygnięć w I i II instancji.
- Polskie sądy wielokrotnie stwierdzały abuzywny charakter zapisów zawartych we wzorcach umownych Nordea-Habitat, stosowanych przez bank w latach 2005-2011. Przedmiotowe wady prawne skutkują nieważnością tych umów w całości.
- Sprawy dotyczące kredytów frankowych banku Nordea kończą się coraz częściej ekspresowymi prawomocnymi wyrokami unieważniającymi umowy kredytowe. Jedną z takich błyskawicznie zakończonych spraw, gdzie wyrok nieprawomocny zapadł po 3 miesiącach, a prawomocne unieważnienie nastąpiło w 16 miesięcy, opisujemy poniżej.
Wadliwe umowy frankowe Nordea-Habitat unieważniane przez sądy
Znajdujące się obecnie w portfelu PKO BP kredyty frankowe dawnego Nordea Bank Polska dotknięte są szeregiem wad prawnych. Sądy od dawna nie mają wątpliwości, że w zakresie mechanizmu przeliczeniowego spełniają one przesłanki abuzywności. Stosowane na przestrzeni lat wzorce umowne Nordea-Habitat zawierają typowe niedozwolone postanowienia z odwołaniem do tabel kursowych banku. W treści umów nie wskazano sposobu ustalania kursów walutowych, ani nie wyznaczono precyzyjnych kryteriów i zasad określania ich wysokości.
Następowało to w wyniku jednostronnej decyzji banku, a klient nie miał żadnego wpływu na kształtowanie kursu, na podstawie którego ustalana była wysokość jego świadczeń. Ewidentnie bank doprowadził w ten sposób do nierównowagi kontraktowej, gdzie strona silniejsza kształtowała treść stosunku drugiej strony.
Kwestionowane przez Frankowiczów postanowienia w umowach banku Nordea nie były też przedmiotem indywidualnych uzgodnień. Z tego względu kredytobiorcy posiadający status konsumenta mogą w sądzie dochodzić nieważności tych umów, gdyż takie zapisy nie wiążą konsumentów.
Coraz więcej wyroków w sprawie umów Nordei. PKO BP przegrywa 100% spraw
Korzystne wyroki w sprawach dotyczących umów kredytowych banku Nordea zapadają coraz częściej w sądach na terenie całej Polski. Bank PKO BP, który przejął portfel kredytów frankowych Nordei, ma ogromny problem. Umowy te są od pewnego czasu masowo unieważniane i PKO BP musi wypłacać kredytobiorcom zasądzone kwoty.
W 2021 roku około 1/3 wszystkich wyroków zapadłych w sprawach z powództwa Frankowiczów przeciwko PKO BP dotyczyła umów Nordei. O skali wadliwości tych umów świadczą statystyki za ubiegły rok:
- wyroki w I instancji dot. umów Nordei – 133 wygrane Frankowiczów, 0 wygranych banku
- wyroki prawomocne dot. umów Nordei – 17 wygranych Frankowiczów, 0 wygranych banku
Ekspresowe prawomocne unieważnienia umów Nordea-Habitat
Umowy banku Nordea są regularnie unieważniane przez sądy, a ponadto dochodzi do tego w coraz krótszym czasie. Warunkiem niezbędnym jest jednak powierzenie sprawy dobrej kancelarii frankowej, która wie jak szybko doprowadzić sprawę do korzystnego zakończenia.
Przykładem skutecznego zakwestionowania umowy Nordea-Habitat, gdzie wyrok zapadł w tempie ekspresowym, jest sprawa o sygn. akt I ACa 552/21 prowadzona przez Kancelarię Sosnowski – Adwokaci i Radcowie Prawni.
Najpierw postępowanie toczyło się przed Sądem Okręgowym w Piotrkowie Trybunalskim (sygn. akt I C 1402/20) i zakończyło w wybitnie krótkim czasie korzystnym wyrokiem stwierdzającym nieważność umowy, wydanym w dniu 25 stycznia 2021 r. tj. w 3 miesiące od wniesienia pozwu. Sąd I instancji stwierdził, że umowa spełniała przesłanki abuzywności, a luk po niedozwolonych postanowieniach nie dało się uzupełnić, czego konsekwencją było stwierdzenie nieważności przedmiotowej umowy.
Z orzeczeniem tym nie zgodził się pozwany bank PKO BP, który skorzystał z prawa zaskarżenia wyroku do sądu II instancji. W dniu 7 lutego 2022 roku Sąd Apelacyjny w Łodzi oddalił apelację banku i utrzymał w mocy wyrok sądu w Piotrkowie Trybunalskim. Warto podkreślić, że całe dwuinstancyjne postępowanie trwało łącznie 16 miesięcy. Prawomocny wyrok unieważniający umowę Nordea-Habitat zapadł zatem w imponująco krótkim czasie. W niespełna 1,5 roku kredytobiorcy pozbyli się toksycznego kredytu, zostali zwolnieni z obowiązku dalszej spłaty rat i uzyskali tytuł do wykreślenia hipoteki banku.
Sąd nie miał wątpliwości, że zakwestionowana umowa dotyczyła kredytu złotowego. Kredytobiorcy wnioskowali o określoną kwotę w PLN, w walucie krajowej ustalono także wysokość wkładu własnego, kwotę kredytu do wypłaty, prowizje, całkowity koszt kredytu oraz wartość hipoteki.
Ponadto zapisy umowy wskazywały, że kredyt denominowany udzielony jest w złotówkach, w kwocie odpowiadającej równowartości sumy w CHF. Sąd nie przychylił się także do zawartej w apelacji argumentacji banku, że kredytobiorcy od początku mieli możliwość spłaty zadłużenia bezpośrednio w CHF.
Zobacz: Czy każdy kredyt we frankach PKO BP można unieważnić w sądzie?
Wymagana do tego była zgoda banku oraz zawarcie aneksu do umowy. Natomiast w części ogólnej umowy figurowało sformułowanie wprost, że spłata kredytu następuje w złotych w równowartości kwot wyrażonych w walucie obcej.
Przede wszystkim jednak Sąd Apelacyjny w Łodzi uznał, że zakwestionowane postanowienia w umowie banku Nordea, odnoszące się do mechanizmu przeliczeniowego, spełniają dyspozycję art. 385 (1) k.c. aby uznać je za klauzule abuzywne. Zapisy te nie zostały indywidualnie uzgodnione z kredytobiorcami, sformułowano je w sposób niejasny i nieprecyzyjny, z naruszeniem równowagi stron. Bank nie sprecyzował w jaki sposób ustalane są kursy z tabeli bankowej stosowane do przeliczania kredytu, a ponadto nie dopełnił w tym zakresie obowiązków informacyjnych wobec kredytobiorców.
